Geraakt door het gedicht van mijn coachee

In mei heb ik het coachtraject afgesloten met Maria. Ik heb haar mogen begeleiden bij haar herstel van burn-out. Ze heeft hard gewerkt aan zichzelf en het vinden van een nieuwe balans. En dat is haar supergoed gelukt! Als dank heeft ze een gedicht voor mij geschreven dat ze tijdens onze laatste coachafspraak heeft voorgedragen. Ik was er door geraakt en wilde het de lezers van onze blogs niet onthouden:

 

In oktober 2020 kwam ik voor het eerst bij Buro de Waal,

Mijn energie was weggelekt, hoe kwam dat allemaal?

Daarvoor starten we met een stressbronnenonderzoek,

De basiswandeling elke dag en het bijhouden van een stressdagboek.

Een waslijst van leefregels en maatregelen op papier gezet,

Het doorbreken daarvan, een echte eyeopener werd het.

Om weer energie te krijgen, bewust activiteiten gaan plannen,

Dat was na zo’n dip, echt weer even wennen.

Ondertussen kennis gemaakt met ‘Nanny’, mijn eigen brein,

Dat ging regelmatig met mij aan de haal,

De rol van taal hierin is cruciaal.

Het verschil ervaren tussen lijden en pijn,

En de 4 G’s die mogen er zijn.

Gebeurtenis, gedachte, gevoel en gedrag,

Accepteren en loslaten, heus dat mag.

Het ongemak toelaten, het durven voelen,

Het anders omgaan met gedachten, is waar we op doelen.

Van moeten naar mogen, van maar naar en,

Daardoor word je uiteindelijk helemaal zen.

De TMA ingevuld, een analyse van je talent,

Laat uiteindelijk zien wie je nu eigenlijk bent.

Je motivatie, competenties, waarden en normen,

Duidelijk uiteengezet, wat jou gaat vormen.

Het kernkwadrant van kwaliteit, valkuil, allergie naar uitdaging,

Voorkomt wellicht de volgende keer een vreselijke ‘uitbarsting’.

Heel wat schema’s en lijsten ingevuld,

Van module 1 tot 7 soms een hele bult.

Wat heeft het mij uiteindelijk gebracht?

Daarover heb ik natuurlijk nagedacht.

Het opbouwen van mijn energiepeil, stap voor stap,

Het herkennen van mijn eigen gedrag was een hele hap.

Vijftig sterke kanten op een rij,

Maakten mij stiekem wel een beetje blij.

Het accepteren van mijn gevoel en mijn monkey-brain,

In mindfulness bezig zijn, stond ik niet alleen.

Door het omschrijven van vervelende gebeurtenissen,

Stopte het piekeren en kon ik dat wissen.

Van een wijze vriend ‘kreeg’ ik nog een brief,

Mijn leven in een vogelvlucht, hartstikke lief.

Rest mij alleen nog maar dankbaarheid,

Mireille, voor jouw grote inzet en enorme betrokkenheid.

Bewustwording is wat het mij heeft gebracht,

Vertrouwen in de toekomst, die mij toelacht.

Accepteren wat is en loslaten wat is geweest,

Dan wordt het leven weer 1 groot feest.

 

Maria

0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *